Επί ευώδους χλόης
5/7/06
" Αγαπημένη
Αντίκρυ σε είδον καθήμενην, με τους οφθαλμούς απλήστως εις εμε προσηλούντα.
Κόμην ξανθήν και αχτένιστον ως της Μηδείας, χείλη ερυθρά ως πέταλα άγριου ρόδου, υποσχόμενα ηδονάς ανεξαντλήτους και στήθη εύσαρκα, πάλλοντα ως τα κύματα της θαλάσσης, έτι υπό της συγκινήσεως.
Ησθανθηκα την καρδίαν μου πάλλουσαν ως κώδωνα φρουρίου εν ώρα κινδύνου και ηρυθριώ εξεπέμπτοντας στεναγμούς ικανούς να κινήσωσι τας πτέρυγας ανεμομύλου.
Το κάλος σας ενθυμίζει ευθύμους εορτάς, ποτήρίων συγκρούσεις και χορευτών ποδοκρουσίαν, το δε υγρόν βλέμμα σας τας μυστηριώδεις των κοινοβίων απολαύσεις, αθόρυβα συμπόσια και σιγαλά φιλήματα.
Επιθυμώ να εναγκαλισθώ την οσφύν εις θορυβώδη αίθουσα χορού, υπό τα βλέματα πλήθους θεατών και την λάμψιν μυρίων λαμπάδων, να λυσων δε την ζώνην σας εντός σιωπηλού κελλίου ύστεραν, εις αμφίβολον φως λυχνίας και να γευστώ τον κόσμον των αγαθών σας.
Θες με ως σφραγίδα επι την καρδίαν σου, κρατερά ως θάνατος αγάπη, ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι.
Ελθέ περιστερά μου, εκλεκτή ως ήλιος, ελθέ δια τον ακτίνων σου να επισκιάσεις τη σελήνη.
Παρά το μεγάλο δένδρο πλησίον της οικίαν σου σε περιμένω"...
..............................................................................................................for charlie...
Αντίκρυ σε είδον καθήμενην, με τους οφθαλμούς απλήστως εις εμε προσηλούντα.
Κόμην ξανθήν και αχτένιστον ως της Μηδείας, χείλη ερυθρά ως πέταλα άγριου ρόδου, υποσχόμενα ηδονάς ανεξαντλήτους και στήθη εύσαρκα, πάλλοντα ως τα κύματα της θαλάσσης, έτι υπό της συγκινήσεως.
Ησθανθηκα την καρδίαν μου πάλλουσαν ως κώδωνα φρουρίου εν ώρα κινδύνου και ηρυθριώ εξεπέμπτοντας στεναγμούς ικανούς να κινήσωσι τας πτέρυγας ανεμομύλου.
Το κάλος σας ενθυμίζει ευθύμους εορτάς, ποτήρίων συγκρούσεις και χορευτών ποδοκρουσίαν, το δε υγρόν βλέμμα σας τας μυστηριώδεις των κοινοβίων απολαύσεις, αθόρυβα συμπόσια και σιγαλά φιλήματα.
Επιθυμώ να εναγκαλισθώ την οσφύν εις θορυβώδη αίθουσα χορού, υπό τα βλέματα πλήθους θεατών και την λάμψιν μυρίων λαμπάδων, να λυσων δε την ζώνην σας εντός σιωπηλού κελλίου ύστεραν, εις αμφίβολον φως λυχνίας και να γευστώ τον κόσμον των αγαθών σας.
Θες με ως σφραγίδα επι την καρδίαν σου, κρατερά ως θάνατος αγάπη, ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι.
Ελθέ περιστερά μου, εκλεκτή ως ήλιος, ελθέ δια τον ακτίνων σου να επισκιάσεις τη σελήνη.
Παρά το μεγάλο δένδρο πλησίον της οικίαν σου σε περιμένω"...
..............................................................................................................for charlie...
posted by Gordon at 1:24 μ.μ. | Permalink |
[ back home ]
Comments for Επί ευώδους χλόης
Τρυφερό...
- Posted at Ιουλίου 05, 2006 4:37 μ.μ. | By Epsilon
Τι έχεις πάθει με αυτήν την αρχαίζουσα γλώσσα δεν μπορώ να καταλάβω! ΠΟλύ ωραίο παραυτα... ίσως και για αυτό!
- Posted at Ιουλίου 05, 2006 5:14 μ.μ. | By homelessMontresor
ti kala na mou ta lege auta kapoios :(
- Posted at Ιουλίου 05, 2006 7:43 μ.μ. | By Bliss
Το ξεκίνησα στην πλάκα αλλά διαβάζοντας,(δεν είναι κι εύκολο να γράψεις σ' αυτή τη γλώσσα), διαπίστωσα οτι έχει μια ξεχωριστή γοητεία και δυναμική, παρ'οτι είναι μια νεκρή γλώσσα.
- Posted at Ιουλίου 06, 2006 2:00 μ.μ. | By Gordon
EFXARISTO!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!! teleftaia grafo poli kai diavazo ligo ki afto to post mou ekplirose tin epithimia poy sou elega... feels great!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!MOYTS!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!! teleftaia grafo poli kai diavazo ligo ki afto to post mou ekplirose tin epithimia poy sou elega... feels great!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!MOYTS!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!
- Posted at Ιουλίου 21, 2006 3:25 π.μ. | By Charlie Alexandra
painted by numbers | Blogger Templates by faizul.