Tώρα τελευταία ακούω συνέχεια για ανθρώπους που ζουν στην Αθήνα και ονειρεύονται να φύγουν στην επαρχία. Την καταλαβαίνω αυτή την επιθυμία κι εγώ την έχω παρ'όλο που εχω γεννηθεί εδώ.
Η μόνη μου επαφή είναι κάποια καλοκαίρια στον τόπο καταγωγής μου αλλά στάθηκε αρκετή για να μου δημιουργήσει τάσεις φυγής .
Όπως και να το κάνουμε η ζωή είναι σίγουρα πιο ανθρώπινη στην επαρχία ,οι άνθρωποι πιο ζεστοί, το άγχος της καθημερινότητας μηδαμινό σε σχέση με αυτό που ζούμε στη μεγαλούπολη...
Χώρια που οι συνθήκες ζωής είναι πιο υγιεινές και οι ανθρώπινες σχέσες πιο αληθινές.
Απορία μου όμως είναι γιατί ρε΄φιλε δε φεύγεις αφού τόσο πολύ το θέλεις;
Kαι πώς γίνεται αφού υπάρχει αυτή η τάση ο πληθυσμός της Αθήνας να αυξάνεται αντί να μειώνεται;
Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες το καταλαβαίνω, αλλά υπάρχει και τίποτα εύκολο σ' αυτή τη μίζερη ζωή μας;
Μια απόφαση είναι και μην ξεχνάς ότι όταν κάνεις αυτό που έκανες πάντα, θα έχεις αυτό που είχες πάντα...
Άντε ντε... ξεκούνα...ξεκούνα μπας και τα καταφέρουμε κι εμείς που θα μείνουμε πίσω....
Θα σου κουνάμε το μαντήλι (το υπόσχομαι)...